Gered door oud-garagist

Een beetje Frans kunnen spreken is ook handig als je met pech komt te staan met je auto. Een familie kwam bij ons aan in een ouderwetse zonnebloem-gele Citroën HY bus, helemaal volgepakt. Naar beneden rijden ging prima, echter weer naar boven was een ander verhaal met die antieke auto. Die oude auto had niet zoveel vermogen en de weg vanaf ons terrein liep omhoog, het hellingspercentage in een van de bochten was zelfs 18%. Het was een prachtig exemplaar, tot in de puntjes verzorgd en gerestaureerd. Nadat de familie er een paar keer op uit getrokken was om uitstapjes te maken, gaf de Citroën er de brui aan, hij wilde niet meer voor- of achteruit, sterker nog, de auto had het helemaal begeven. Gelukkig kenden wij inmiddels de mensen in het dorp al een beetje beter en we wisten dat Roger voorheen garagehouder was geweest en een schuur vol met allerlei rommeltjes en oude onderdelen had. Manlief en de eigenaar van de antieke Citroën hadden samen ontdekt dat de startmotor kapot was en toen ze die gedemonteerd hadden zijn ze ermee naar Roger getogen. Die bleek een gigantische voorraad auto-onderdelen in zijn schuur te hebben, hij kocht voorraden van garages op als die ermee ophielden. Roger vertelde lid te zijn van een club van liefhebbers die ervoor zorgde dat oude auto’s op de weg bleven. 

Geordende chaos

Roger constateerde dat de koolborstels van de startmotor versleten waren en vervangen moesten worden. Via een laddertje klom hij zijn zolder op en ergens achteraan toverde hij uit een kast een verpakking uit 1947 met nieuwe koolborstels voor de Citroën HY tevoorschijn. De oude rommelaar, die toch wat minder rommelig was dan het leek. Hij soldeerde de koolborstels in de startmotor en ‘s middags konden de heren deze weer bij hem ophalen tegen betaling van een fles wijn voor de werkzaamheden en de onderdelen. Wat een toeval om in eigen dorp zo’n vakman te hebben, want waar zou de familie anders deze onderdelen hebben moeten aanschaffen? De auto deed het weer zoals het hoorde en de familie heeft heel veel uitstapjes gemaakt met hun kinderen. Toen ze na hun vakantie weer vertrokken, was de auto misschien nog wel zwaarder beladen dan toen ze aankwamen. Ze hadden enorm veel boeken bij zich die behoorlijk wat gewicht in de schaal legden. Ze waren bevreesd dat het autootje het niet zou trekken en toen wij ze uitzwaaiden zagen we het gebeuren; de auto kwam niet tegen de heuvel op. De jongens werden uit de auto gezet en moesten de auto aanduwen. We hoorden de auto zwoegen en met veel lawaai lukte het uiteindelijk om ons terrein tegen de heuvel op te verlaten. Mooi, vakantie houden in zo’n mooie antieke franse auto, het geeft een extra dimensie aan de Frankrijk vakantie.